De beroepsvereniging voor loopbaanprofessionals, Noloc, bestaat dit jaar (2020) 30 jaar. Ter gelegenheid van dat jubileum heeft zij een aantal inspirerende colleges van een kwartier gemaakt. Eén van die colleges wordt gegeven door Jan Woldendorp (Lecturer Human Resources and Talent Development at Saxion University of Applied Sciences and at Open Universiteit). In zijn college pleit hij voor meer loopbaanactivisme.
Loopbaanactivisme? Wat Woldendorp bedoelt, is dat loopbaanadviseurs wel eens wat minder aan de zijlijn mogen staan en wat meer in de arena mogen treden. Die arena is in dit geval een arbeidsmarkt waar niet alles rozengeur en maneschijn is. Onderbetaling, onzekere contracten, bedrijven die schade aan onze aarde aanbrengen. Over het algemeen zeggen loopbaanadviseurs dat ze niet gaan over de keuzes die hun cliënten of opdrachtgevers maken, maar Woldendorp stelt daar vraagtekens bij. Hij vindt dat loopbaanprofessionals tenminste vragen mogen stellen aan hun cliënten over de keuzes die ze maken. Welke waarden staan centraal in het bedrijf waar de cliënt wil solliciteren? Is dat waar jouw cliënt een bijdrage aan wil leveren? Natuurlijk maakt iemand uiteindelijk zijn eigen keuzes, maar bewustwording van maatschappelijke waarde, mag best wat vaker op de agenda van de loopbaanprofessional staan, aldus Woldendorp.
Voor mijzelf betekent die bewustwording dat ik mij hard wil maken voor een arbeidsmarkt waar we meer ontspannen en met meer zorg voor elkaar en de omgeving aan het werk zijn. Torenhoge burn-outcijfers hoeven we niet als vanzelfsprekend aan te nemen. We kunnen ons afvragen wat daar oorzaken van zijn? Moet de medewerker daarvoor als enige de verantwoordelijkheid nemen door weg te gaan of ‘aan zichzelf te werken’? Wat zou er gebeuren als we niet alléén winstmaximalisatie als doel van bedrijven zien, maar ook welzijnsoptimalisatie? Zouden we daar wat vaker over in gesprek kunnen gaan met onze opdrachtgevers en in publicaties onze stem kunnen laten horen?
Wat mij betreft wel. Het is zelfs de reden dat ik met mijn promotieonderzoek naar werk en zingeving begon. Ik ben benieuwd of we de prestatie- en winstgerichtheid die grote delen van onze arbeidsmarkt kenmerkt, om kunnen buigen naar een andere, ik noem het zinvollere, manier van werken. Eén van mijn inspiratiebronnen daarvoor is een uitspraak van de filosoof Govert Buijs. In een interview zei hij: ‘Het zou mooi zijn arbeidsprocessen niet alleen vanuit het oogpunt van efficiency te ontwerpen, maar zó dat iedereen het gevoel heeft iets waardevols te doen. Werk is niet alleen maar een kostenpost, het is ook een consumptiegoed: we ontlénen er ook heel veel aan. Hoe komt het dat we een enorme druk blijven leggen op iets dat ook in de sfeer van ontspanning en creativiteit kan zitten?’
Laten wij, loopbaanprofessionals daar ons kleine steentje aan bijdragen. Een beetje activistischer mag!
p.s. Als je ‘Noloc Colleges’ googelt, krijg je het overzicht van alle colleges op You Tube in beeld.